czwartek, 6 sierpnia 2020
Rysowanie i szkicowanie
Witam ponownie! Mam nadzieję iż mimo, że zmieniliśmy platformę część z was nadal tu jest!
Dziś zajmiemy się znów bardzo wam wszystkim znanym tematem, a mianowicie rysunkiem i szkicowaniem. Każdy z was zapewne coś kiedyś rysował, czy to na marginesach w zeszycie na nudnej lekcji czy w jakiś inny sposób. Rysowanie i szpicowanie jest proste, bierzesz kartkę, coś do rysowania i do działa! Można w ten sposób stworzyć wszystko, lecz jeśli jesteście początkującymi to nie skaczcie na głęboką wodę, nie zaczynajcie od trudnych rysunków, bo się rozczarujecie, bo by naprawdę dobrze rysować jest potrzebne naprawę wiele ćwiczeń. Trzeba zaczynać małymi kroczkami i co rusz zwiększać poprzeczkę próbując nowych metod, stylów itd. a z czasem zacznie wam iść coraz lepiej.
Na czym rysować? No najprościej na kartce z bloku technicznego, choć zwykłe kartki też się jak najbardziej nadają i oczywiście rożnego rodzaju szkicowniki i notatniki. Jeśli chodzi o podłoże powinno być ono równe i twarde, bo to są najlepsze warunki.
Czym rysować? Jak szkicujecie to wiadomo popularny jest ołówek. Pewnie zauważyliście, że niektóre ołówki się bardzo rozmazują, a inne zaś ciężko zmazać gumką. O to właśnie chodzi w oznaczeniach H i B. Tradycyjne ołówki maja twardość HB. Te bardzo rozmazujące się, którymi przyjemnie się rysuje, bo dają dużo koloru to są twardości B czyli miękkie, a te te drugie, niezbyt przyjemne, które mało rysują czy rysują cienkie linie lub wymagają większej siły to są H czyli twarde. Na ołówkach powinno pisać jakie są twardości, więc możecie sobie sprawdzić, a jak nie piszę, to możecie założyć, że jest to najprawdopodobniej HB. Teraz kolej na objaśnienie numeracji. Obok literki pisze jeszcze cyferka. Oznacza ona jak bardzo dany ołówek jest twardy lub miękki. Im większa liczba tym bardziej jest miękki lub twardy. Im większa cyfra obok B tym ołówek będzie się bardziej rozmazywał i dawał więcej koloru, im większa obok H tym linia będzie cieńsza i mniej widoczna. Już wiecie o co chodzi? Mam nadzieje. Przy ołówkach nie zapomnijcie zaopatrzyć się w gumkę do gumowania. Oczywiście rysować można też wieloma innymi rzeczami np. dobrej jakości kretki, węgiel, cienkopisy, mazaki itd. Tak naprawdę da się rysować każdym przyborem który rysuje i zostawia ślad na kartce.
Warto w rysowaniu i szkicowaniu oprócz prostego rysowania jakiegoś kryształu bądź przedmiotu nadać mu wyraz 3D i przestrzeni. Warto też używać światłocienia, czyli rysować tak by nasz główny przedmiot na rysunku miał swój cień, jakby coś na niego świeciło z jednej z stron. Nie wytłumaczę wam dokładnie jak tworzyć przestrzeń i używać światłocienia, bo to ciut skomplikowane by wyjaśnić to w trzech zdaniach. Jak chcecie zacząć swoja przygodę z rysowaniem i szkicowaniem najlepiej poszukać w internecie poradników i stron z profesjonalnymi poradami na ten temat, gdzie wam wytłumaczą jak się do tego zabrać krok po kroku. Dużo jest też obrazków typu, gdzie pokazują jak krok po kroku rysować dany przedmiot co jest dla początkujących bardzo przydatne. Tu poniżej przykład:
No to chyba z mojej strony to już wszystko! Do zobaczenia w kolejnym poście
środa, 1 lipca 2020
Gotowanie
Witam po dość długiej przerwie, ale ja nadal tu jestem! Dziś zajmiemy się gotowaniem, czyli myszkowaniem w kuchni między garnkami.
Gotowanie to nie jest taka prosta i łatwa sprawa. By się do tego zabrać musimy mieć odpowiednie warunki i produkty, co raczej nie obejdzie się bez większych kosztów. Powiedzmy sobie szczerze, mając tylko garnek i wodę nic nie upichcicie, by zacząć dobrze gotować potrzebne jest wam wiele składników i duża wiedza oraz wyczucie w temacie.
Zanim zaczniecie gotować dokładnie dowiedzcie się co chcecie gotować, co jest wam do tego potrzebne i jak się w ogóle do tego zabrać. Poczytajcie w necie dokładnie jak ma wygalać wasza praca, bo z domysłów mało zdziałacie. Nie skaczcie też od razu na głęboko wodę i nie zaczynajcie od mega trudnych przepisów, bo raczej nic z tego wam nie wyjdzie. Trzeba zacząć małymi kroczkami, najpierw zajmijcie się prostszymi i łatwiejszymi przepisami, które maja dużą gwarancje, że wam wyjdą i powoli zagłębiajcie się w świat kulinarni, a z czasem nabierzecie wprawy, wyczucia i wiedzy potrzebnej w kuchni. Nie bójcie się też używać przypraw w kuchni, one często są dość kluczowe, ale nie przesadźcie z nimi, bo danie straci smak!
Przy gotowaniu i przygodach w kuchni trzeba też bardzo uważać, wrzątek, kuchenka, piec, mogą być naprawdę niebezpieczne, kiedy nie jesteście ostrożni. Zawsze pamiętajcie o rękawicach ochronnych i skupiacie się na tym co robicie, by nie było przykrych wypadków. Spinajcie też włosy do gotowania, bo jestem pewna, że nikt nie chce potrawki z waszymi włosami i nie zapomnijcie o czystości i myciu rąk przed pracą.
To tyle co mam do powiedzenia. Nie spalcie kuchni podczas tego waszego gotowania! Do zobaczenia!
Gotowanie to nie jest taka prosta i łatwa sprawa. By się do tego zabrać musimy mieć odpowiednie warunki i produkty, co raczej nie obejdzie się bez większych kosztów. Powiedzmy sobie szczerze, mając tylko garnek i wodę nic nie upichcicie, by zacząć dobrze gotować potrzebne jest wam wiele składników i duża wiedza oraz wyczucie w temacie.
Zanim zaczniecie gotować dokładnie dowiedzcie się co chcecie gotować, co jest wam do tego potrzebne i jak się w ogóle do tego zabrać. Poczytajcie w necie dokładnie jak ma wygalać wasza praca, bo z domysłów mało zdziałacie. Nie skaczcie też od razu na głęboko wodę i nie zaczynajcie od mega trudnych przepisów, bo raczej nic z tego wam nie wyjdzie. Trzeba zacząć małymi kroczkami, najpierw zajmijcie się prostszymi i łatwiejszymi przepisami, które maja dużą gwarancje, że wam wyjdą i powoli zagłębiajcie się w świat kulinarni, a z czasem nabierzecie wprawy, wyczucia i wiedzy potrzebnej w kuchni. Nie bójcie się też używać przypraw w kuchni, one często są dość kluczowe, ale nie przesadźcie z nimi, bo danie straci smak!
Przy gotowaniu i przygodach w kuchni trzeba też bardzo uważać, wrzątek, kuchenka, piec, mogą być naprawdę niebezpieczne, kiedy nie jesteście ostrożni. Zawsze pamiętajcie o rękawicach ochronnych i skupiacie się na tym co robicie, by nie było przykrych wypadków. Spinajcie też włosy do gotowania, bo jestem pewna, że nikt nie chce potrawki z waszymi włosami i nie zapomnijcie o czystości i myciu rąk przed pracą.
To tyle co mam do powiedzenia. Nie spalcie kuchni podczas tego waszego gotowania! Do zobaczenia!
niedziela, 21 czerwca 2020
Pisanie książek, wierszy i blogów
Hejka wszystkim! Dzisiaj o czymś co jest pewnie wszystkim wam bardzo bliskie, lecz w tym rozdziale chciała bym też dać kilka wskazówek początkującym pisarzom. Ale najpierw kilka słów na wstępie.
Czemu watro pisać? Otóż dlatego, że pewnie każdemu siedzą w głowie jakieś historie, przemyślenia i rozgrywają się jakieś scenki i ma ciekawe pomysły. Czasem dobrze jest po prostu je zapisać, przelać na papier, bo wierzcie mi, mogą z nich wyjść wspaniałe i fascynujące odpowiednia. Takie pisanie bardzo rozwija, pozwala na przemyślenia i przede wszystkim jest fajnym zajęciem. Macie przy pisaniu nieograniczone możliwości, możecie dokonać wszystkiego, wasi bohaterzy zrobią wszystko co tylko zechcecie. Nic was nie ogranicza, jedyne co musicie zrobić to dość się ponieść fantazji i pozbyć się wszelkich blokad i uprzedzeń, każdy ma swój styl i robi wszystko po swojemu na swój sposób, więc nie sugerujcie się innymi. Pisanie otwiera przed wami niesamowite bramy możliwości i pozwala opowiedzieć swoją własną oryginalną historie.
Co się tyczy wierszy, bo to od nich zacznę, mamy ich dwa rodzaje: białe i rymowane. Rymowane to każdy chyba wie, takie z rymami, które mogą być krzyżowe np.
"Tam za rogiem rośnie las
Cały pokryty w mroku
Tam dziwnie płynie czas
I nikt nie robi w jego kierunku nawet kroku"
i parzyste czyli np.
"Tam za rogiem rośnie las
Tam dziwnie płynie czas
Cały pokryty jest w mroku
I nikt nie robi w jego kierunku nawet kroku"
Rozumiecie różnice? Co się tyczy wierszy białych są to po prostu wiersze bez rymów, więc je jest dużo łatwiej pisać. Wiersze mają też często w każdym wersie (czyli linijce) taka samą ilość sylab. Mamy też jeszcze rodzaj wierszy haiku, czyli krótkie japońskie bardzo krótkie wiersze bez rymów. Wiersze są dość specyficzne i często mają dużo metafor i nie są do końca jasne i logiczne, maja zagadkowy urok. Przez wiersze można na przykład wyrazić swoje uczucia lub podyskutować nad sensem życia, są bardzo ciekawym aspektem. Z mojej strony to tyle o wierszach.
Blogi, o tym też chce wspomnieć , ale mega skrótowo. żeby prowadzić bloga dobrze jest mieć temat na który chce się na nim pisać, a nie pisać je totalnie bez celu, bo to raczej nie ciekawi ludzi. Posty powinny być też ciekawe i interesujące, by czytelnik chętnie je czytał, mogą poruszacie jakieś sprawy i temat w których wyrażacie swoje zdanie lub piszecie porady. Często blogi pisze się właśnie o swoim hobby gdzie z czytelnikami dzieli się swoimi przeżyciami, doświadczeniami itd.
No i w końcu dochodzimy do książę i powieści! Mam tu dla was kilka osobistych rad dla pisarzy, jak pisać dobre książki i sprawić, żeby ktoś zwrócił na nie uwagę.
1) Dobra okładka i chwytliwy tytuł. Są to pierwsze elementy które zauważy czytelnik, więc muszą zrobić na siebie swoją uwagę. Okładka powinna być w miarę schludna i czytelna, przedstawiająca jakiś fragment tego co czeka w środku czyli nawiązująca do fabuły. Okładka jest naprawdę ważna, bo ludzie mimo wszystko to na nią zwracają największa uwagę i ona przyciąga czytelników. Jak nie umiecie robić dobrych okładek jest mnóstwo osób na wattpadzie u których możecie je bez problemu zamówić. Co do tytułu nie może on być za bardzo przekombinowany i zbyt długi, bo po prostu nie zapadnie innym w pamięć i będzie niejasny, ale jednocześnie powinien być oryginalny i taki, że przyciągnie uwagę i zaintryguje czytelnika.
2) Opis. To też jest bardzo istotne, to pierwszy kontakt czytelnika z waszym tekstem, więc powinien ciekawić i zachęcić do czytelnika, pokazać, że książka będzie interesująca. Ale nie róbcie w opisach za dużych spojlerów, bo to sprawi, że czytelnik już całkowicie wie co się wydarzy i nie widzi sensu by zajrzeć do książki. Opis powinien być na temat książki i ukazywać rąbek powieści. Jeśli macie dobry opis, jest duże prawdopodobieństwo, że osoba zajrzy do waszej książki, jak opis jest nudny, z góry zakłada, że książka też będzie nudna.
3) Błędy ortograficzne i interpunkcyjne itd. Starajcie się tego unikać, to bardzo zniechęca i utrudnia czytanie oraz wygląda nieprofesjonalnie. Jak jesteście do bani z ortografia to znów na wattpadzie są osoby które zajmują się korektami książek. Taka wskazówka ode mnie przecinki stawiamy zawsze przed: a ale lecz jednak że, w tych miejscach zawsze ma być przecinek. Propo innych błędów, starajcie się unikać powtórzeń bo to czyni tekst nieciekawym i nudnym. Jak wrzucie w neta "słownik synonimów" to znajdziecie mnóstwo zamienników różnych słów i wasz tekst będzie bogatszy i lepszy. Unikajcie też bardzo długich i monotonnych opisów, to też się nie sprzedaje i tylko zanudza czytelników.
4) Czasy. Co istotne podczas pisania nie mieszajcie czasów teraźniejszych i przeszłych, bo to znów się źle czyta. Najłatwiej pisać czasem przeszłym czyli np. Trzymałam szklane z mlekiem, ale wtedy nagle się poślizgałam i wywróciłam na podłogę jak długa." choć jeśli ktoś woli można używać teraźniejszego np.: Trzymam szklankę, lecz wtedy tarce nagle równowagę i lecę jak długa na podłogę. To zależy już jak wam wygodniej, ale nie róbcie tego, że raz piszcie tak, a raz inaczej.
5) Profesjonalizm. Jeśli wy będziecie traktować swoją książkę poważnie inni też będą. Dobrze jest jak książka jest schludna i nie zawiera niepotrzebnych aspektów, sprawia wtedy wrażenie profesjonalnej, a po takie książki się chętniej sięga. Starajcie się unikać przy pisaniu wtrącania swoich osobistych niepotrzebnych i nie na temat komentarzy, notek i wstawiania do książek nominacji, to wszystko rozprasza czytelnika i odciąga od fabuły książki.
6) Krytyka i nieumniejszanie osiągnięć. Krytyka i opnie były zawsze i zawsze będą. Musicie się z tym mierzyć, ale nie dajcie sobie wmówić, że wasze opowiadanie jest do niczego, bo każdy mistrz był kiedyś amatorem. Takie złe opnie starajcie się traktować jak rady co do tego co można w waszym tekście poprawić i nie bierzcie ich sobie nigdy do serca. Nawet najlepsi pisarze mierzą się z krytyka. Tak samo nigdy nie umniejszajcie tego co stworzyliście. Nie chodzi mi o to, że macie idealizować i chwalić pod niebiosa, lecz po prostu docenić swoją prace i publicznie samu siebie nie krytykować np. kiedy pod rozdziałem zamieścicie notkę "Ten rozdział mi w ogóle nie wyszedł, jest słaby więc was przepraszam" czytelnik zaczyna myśleć tak samo jak wy, a może wcale tak nie uważał. Nie róbcie tego, bo skoro wam samy się to nie podoba jak ma się podobać innym? Jak będziecie sami się oczerniać innym będzie ciężko docenić was tekst. Jak nie jesteście z czegoś zadowoleni, to okej, to się często zdarza i motywuje nas do bycia coraz lepszym, lecz nie musicie tego wszystkim publicznie uświadamiać.
No to tyle na ten rozdział, mam nadzieje, że jakoś wam pomogłam i udzieliłam rady. Do zobaczenia!
Czemu watro pisać? Otóż dlatego, że pewnie każdemu siedzą w głowie jakieś historie, przemyślenia i rozgrywają się jakieś scenki i ma ciekawe pomysły. Czasem dobrze jest po prostu je zapisać, przelać na papier, bo wierzcie mi, mogą z nich wyjść wspaniałe i fascynujące odpowiednia. Takie pisanie bardzo rozwija, pozwala na przemyślenia i przede wszystkim jest fajnym zajęciem. Macie przy pisaniu nieograniczone możliwości, możecie dokonać wszystkiego, wasi bohaterzy zrobią wszystko co tylko zechcecie. Nic was nie ogranicza, jedyne co musicie zrobić to dość się ponieść fantazji i pozbyć się wszelkich blokad i uprzedzeń, każdy ma swój styl i robi wszystko po swojemu na swój sposób, więc nie sugerujcie się innymi. Pisanie otwiera przed wami niesamowite bramy możliwości i pozwala opowiedzieć swoją własną oryginalną historie.
Co się tyczy wierszy, bo to od nich zacznę, mamy ich dwa rodzaje: białe i rymowane. Rymowane to każdy chyba wie, takie z rymami, które mogą być krzyżowe np.
"Tam za rogiem rośnie las
Cały pokryty w mroku
Tam dziwnie płynie czas
I nikt nie robi w jego kierunku nawet kroku"
i parzyste czyli np.
"Tam za rogiem rośnie las
Tam dziwnie płynie czas
Cały pokryty jest w mroku
I nikt nie robi w jego kierunku nawet kroku"
Rozumiecie różnice? Co się tyczy wierszy białych są to po prostu wiersze bez rymów, więc je jest dużo łatwiej pisać. Wiersze mają też często w każdym wersie (czyli linijce) taka samą ilość sylab. Mamy też jeszcze rodzaj wierszy haiku, czyli krótkie japońskie bardzo krótkie wiersze bez rymów. Wiersze są dość specyficzne i często mają dużo metafor i nie są do końca jasne i logiczne, maja zagadkowy urok. Przez wiersze można na przykład wyrazić swoje uczucia lub podyskutować nad sensem życia, są bardzo ciekawym aspektem. Z mojej strony to tyle o wierszach.
Blogi, o tym też chce wspomnieć , ale mega skrótowo. żeby prowadzić bloga dobrze jest mieć temat na który chce się na nim pisać, a nie pisać je totalnie bez celu, bo to raczej nie ciekawi ludzi. Posty powinny być też ciekawe i interesujące, by czytelnik chętnie je czytał, mogą poruszacie jakieś sprawy i temat w których wyrażacie swoje zdanie lub piszecie porady. Często blogi pisze się właśnie o swoim hobby gdzie z czytelnikami dzieli się swoimi przeżyciami, doświadczeniami itd.
No i w końcu dochodzimy do książę i powieści! Mam tu dla was kilka osobistych rad dla pisarzy, jak pisać dobre książki i sprawić, żeby ktoś zwrócił na nie uwagę.
1) Dobra okładka i chwytliwy tytuł. Są to pierwsze elementy które zauważy czytelnik, więc muszą zrobić na siebie swoją uwagę. Okładka powinna być w miarę schludna i czytelna, przedstawiająca jakiś fragment tego co czeka w środku czyli nawiązująca do fabuły. Okładka jest naprawdę ważna, bo ludzie mimo wszystko to na nią zwracają największa uwagę i ona przyciąga czytelników. Jak nie umiecie robić dobrych okładek jest mnóstwo osób na wattpadzie u których możecie je bez problemu zamówić. Co do tytułu nie może on być za bardzo przekombinowany i zbyt długi, bo po prostu nie zapadnie innym w pamięć i będzie niejasny, ale jednocześnie powinien być oryginalny i taki, że przyciągnie uwagę i zaintryguje czytelnika.
2) Opis. To też jest bardzo istotne, to pierwszy kontakt czytelnika z waszym tekstem, więc powinien ciekawić i zachęcić do czytelnika, pokazać, że książka będzie interesująca. Ale nie róbcie w opisach za dużych spojlerów, bo to sprawi, że czytelnik już całkowicie wie co się wydarzy i nie widzi sensu by zajrzeć do książki. Opis powinien być na temat książki i ukazywać rąbek powieści. Jeśli macie dobry opis, jest duże prawdopodobieństwo, że osoba zajrzy do waszej książki, jak opis jest nudny, z góry zakłada, że książka też będzie nudna.
3) Błędy ortograficzne i interpunkcyjne itd. Starajcie się tego unikać, to bardzo zniechęca i utrudnia czytanie oraz wygląda nieprofesjonalnie. Jak jesteście do bani z ortografia to znów na wattpadzie są osoby które zajmują się korektami książek. Taka wskazówka ode mnie przecinki stawiamy zawsze przed: a ale lecz jednak że, w tych miejscach zawsze ma być przecinek. Propo innych błędów, starajcie się unikać powtórzeń bo to czyni tekst nieciekawym i nudnym. Jak wrzucie w neta "słownik synonimów" to znajdziecie mnóstwo zamienników różnych słów i wasz tekst będzie bogatszy i lepszy. Unikajcie też bardzo długich i monotonnych opisów, to też się nie sprzedaje i tylko zanudza czytelników.
4) Czasy. Co istotne podczas pisania nie mieszajcie czasów teraźniejszych i przeszłych, bo to znów się źle czyta. Najłatwiej pisać czasem przeszłym czyli np. Trzymałam szklane z mlekiem, ale wtedy nagle się poślizgałam i wywróciłam na podłogę jak długa." choć jeśli ktoś woli można używać teraźniejszego np.: Trzymam szklankę, lecz wtedy tarce nagle równowagę i lecę jak długa na podłogę. To zależy już jak wam wygodniej, ale nie róbcie tego, że raz piszcie tak, a raz inaczej.
5) Profesjonalizm. Jeśli wy będziecie traktować swoją książkę poważnie inni też będą. Dobrze jest jak książka jest schludna i nie zawiera niepotrzebnych aspektów, sprawia wtedy wrażenie profesjonalnej, a po takie książki się chętniej sięga. Starajcie się unikać przy pisaniu wtrącania swoich osobistych niepotrzebnych i nie na temat komentarzy, notek i wstawiania do książek nominacji, to wszystko rozprasza czytelnika i odciąga od fabuły książki.
6) Krytyka i nieumniejszanie osiągnięć. Krytyka i opnie były zawsze i zawsze będą. Musicie się z tym mierzyć, ale nie dajcie sobie wmówić, że wasze opowiadanie jest do niczego, bo każdy mistrz był kiedyś amatorem. Takie złe opnie starajcie się traktować jak rady co do tego co można w waszym tekście poprawić i nie bierzcie ich sobie nigdy do serca. Nawet najlepsi pisarze mierzą się z krytyka. Tak samo nigdy nie umniejszajcie tego co stworzyliście. Nie chodzi mi o to, że macie idealizować i chwalić pod niebiosa, lecz po prostu docenić swoją prace i publicznie samu siebie nie krytykować np. kiedy pod rozdziałem zamieścicie notkę "Ten rozdział mi w ogóle nie wyszedł, jest słaby więc was przepraszam" czytelnik zaczyna myśleć tak samo jak wy, a może wcale tak nie uważał. Nie róbcie tego, bo skoro wam samy się to nie podoba jak ma się podobać innym? Jak będziecie sami się oczerniać innym będzie ciężko docenić was tekst. Jak nie jesteście z czegoś zadowoleni, to okej, to się często zdarza i motywuje nas do bycia coraz lepszym, lecz nie musicie tego wszystkim publicznie uświadamiać.
No to tyle na ten rozdział, mam nadzieje, że jakoś wam pomogłam i udzieliłam rady. Do zobaczenia!
Oglądanie filmów i seriali
śmiejcie się z tematu rozdziału, śmiejcie, ale wiecie, że można nawet iść na studia z filmoznawstwa? Więc to nie jest tylko zwykłe zajęcie, lecz mimo wszystko jest to jakieś poważne hobby i właśnie o tym dziś będzie.
Co o jest film i jak się zabrać do oglądania seriali, nie będę mówić. Pewnie wielu z was właśnie tak spędza wolny czas oglądając mnóstwo filmów i rozmaitych seriali i jest to zapewne jakiś sposób na rozrywkę. Fajnie jest siąść przed telewizorem lub ekranem i dać się ponieść w wir niesamowitych wydarzeń i innemu światowi. Na pewno jest to w jakiś sposób uspokajające i pozwala się wyłączyć i na chwilę nie myśleć o bożym świecie. Lecz to nie tylko sposób na zabicie nudę, można się również tym interesować bardziej profesjonalnie.
Tworzenie filmu, jego składnie, filmowanie i obróbka to naprawdę mnóstwo ciężkiej roboty, której czasami niektórzy lubią się przyglądać i śledzić jej tory. Tak samo jak wiele filmów można podda szczegółowej analizie i interpretacji. Okazuje się, że wiele ekranizacji ma drugie dno i ukryte znaczenie, które nie jest zauważalne na pierwszy rzut oka. Wielu fanatyków filmoznawstwo lubi się go doszukiwać i dowiadywać wszystkiego co związane z filmami, od roku i warunków wypadania, reżyserów, aktorów po dokładną analizę i wydanie własnej opinii i zrecenzowanie ich. Zapewne wielu z was interesuje się też znanymi aktorami grającymi w filmach, lubi śledzić ich życie i często sięga po film ze względu na aktorów. Z słowem film, wiąże się wiele różnych aspektów, a filmoznawstwo nie jest tak proste i błahe jak się może wydawać.
Tak naprawdę to nie mam za dużo do powiedzenia na ten temat, ciężko mi dodać tu coś więcej, jak was ciągnie do tego tematu, to na pewno obczaicie sobie wszystko dokładnie w necie, choć moim zdaniem podstawowa wiedza z filmoznawstwa wynika głównie z oglądania wielu różnych filmów. Jak zaś nie macie pomysłu po jaki film bądź serial sięgnąć, to na pewno znajomi i google znajdzie coś co będzie wam odpowiadać. To na razie!
Co o jest film i jak się zabrać do oglądania seriali, nie będę mówić. Pewnie wielu z was właśnie tak spędza wolny czas oglądając mnóstwo filmów i rozmaitych seriali i jest to zapewne jakiś sposób na rozrywkę. Fajnie jest siąść przed telewizorem lub ekranem i dać się ponieść w wir niesamowitych wydarzeń i innemu światowi. Na pewno jest to w jakiś sposób uspokajające i pozwala się wyłączyć i na chwilę nie myśleć o bożym świecie. Lecz to nie tylko sposób na zabicie nudę, można się również tym interesować bardziej profesjonalnie.
Tworzenie filmu, jego składnie, filmowanie i obróbka to naprawdę mnóstwo ciężkiej roboty, której czasami niektórzy lubią się przyglądać i śledzić jej tory. Tak samo jak wiele filmów można podda szczegółowej analizie i interpretacji. Okazuje się, że wiele ekranizacji ma drugie dno i ukryte znaczenie, które nie jest zauważalne na pierwszy rzut oka. Wielu fanatyków filmoznawstwo lubi się go doszukiwać i dowiadywać wszystkiego co związane z filmami, od roku i warunków wypadania, reżyserów, aktorów po dokładną analizę i wydanie własnej opinii i zrecenzowanie ich. Zapewne wielu z was interesuje się też znanymi aktorami grającymi w filmach, lubi śledzić ich życie i często sięga po film ze względu na aktorów. Z słowem film, wiąże się wiele różnych aspektów, a filmoznawstwo nie jest tak proste i błahe jak się może wydawać.
Tak naprawdę to nie mam za dużo do powiedzenia na ten temat, ciężko mi dodać tu coś więcej, jak was ciągnie do tego tematu, to na pewno obczaicie sobie wszystko dokładnie w necie, choć moim zdaniem podstawowa wiedza z filmoznawstwa wynika głównie z oglądania wielu różnych filmów. Jak zaś nie macie pomysłu po jaki film bądź serial sięgnąć, to na pewno znajomi i google znajdzie coś co będzie wam odpowiadać. To na razie!
Haftowanie i wyszywanie
Witam, was po ciut długiej przerwie! Dziś zajmiemy się wyszywaniem, haftowaniem, szyciem i ogólnie takimi robótkami ręcznymi. Takie zajęcia mogą być odstresowujące i odprężające, lecz wymagając też dużo cierpliwości i czasu. Nie jest to coś co zrobicie w krótkim czasie oraz co jest od początku proste i łatwe. Czasami jest pod górkę, musicie być zatem i poświęcić temu trochę czasu by osiągnąć zamierzany efekt
Da takiego haftowania czy wyszywania potrzebna wam będzie igła, ale taka raczej z większa dziurką, niż takie tradycyjne igły. Jeśli chodzi o sznurki, to nici się raczej średnio nadadzą, lepsze są kordonki, mulina lub nie za gruby sznureczki. Materiał może być różny, dla początkujący poleca się kanwę, bo jest ona sztywna i nie pruje się. Często przydatny jest też tamborek (jest to ramka którą zapina się na materiale by ten był sztywny i nie ujeżdżał) ale poradzicie sobie i bez niego. Można tez używać do haftowania gotowych wzorów obrazków, które się specjalnie do tego kupuje i zamieszcza pod tamborkiem, po czym wyszywa się zgodnie z obrazkiem. Stylów wyszywania jest mnóstwo. Na zdjęciach niżej zamieszcza wam ilustracje, jak szyć poszczególnymi stylami i przykłady jak można wyszywać i jak to zrobić, bo ciężko jest to opisać.
Co wyszywać? Można dosłownie wszystko, co tylko zechcecie. Tutaj macie nieograniczone pole manewru, szyjcie to co wam w duszy gra, wszystko to kwestia wyobraźni i wymyślenia sposoby jak to wyszyć, bo wbrew pozorom nie jest to takie hop siup. Lepiej więc zacząć od prostszych obrazków i przećwiczyć sobie sposób wyszywania.
To tyle na dziś w tym rozdziale. Do zobaczenia!
Taniec i rozciąganie
Witam znowu! Jak tam życie?
Dziś przechodzimy do kolejnego zagadnienia. Mianowice do tańca i mogę się założyć, że każdy z was kiedyś tańczył. Czy to na imprezie, do piosenki w radiu lub w całkowicie innych okolicznościach. Taniec jest po prostu bardzo popularny i przyjemny, sprawia dużo radości i zabawy.
Jakie są zalety tańca? Przestaszewskim, nie trzeba kupować nie wiadomo jak drogich sprzętów, jak w przypadku fotografii, jak jesteście początkującymi to praktycznie nic oprócz muzyki i kawałka przestrzeni wam nie jest potrzebne. Dalej, jak już mówiłam sprawia to dużo radości i frajdy, pozwala zabić czas i fajnie się przy tym bawić, no bo kto by nie lubił takich wygibasów. No i w końcu dobra kondycja i sylwetka. Tańcząc np. balet lub współczesny ciężko byście nie byli porozciągani i elastyczni, a praktycznie każdy inny rodzaj tańca jest wam w stanie zapewnić dobrą formę i ładną sylwetkę. No i by móc pokazać przez taniec emocji i móc się wyżyć, że tak powiem.
A teraz już bardziej o konkretnych stylach tańca. jakbym coś pomieszała to od razu mi mówcie, bo tych stylów jest mnóstwo i nie ogarniam wszystkich. Wiadomo, że każdy lubi i preferuje co innego i nie łatwo wszystkim dogodzić. Jak chcecie się uczyć tańca najłatwiej się zapisać na jakieś zajęcia z instruktorem lub kursy, lecz można też samemu się uczyć, a jestem w stu procentach pewne, że tych zganień jest w necie mnóstwo i bez problemu sami dacie sobie radę.
Zacznijmy od balety (zwanego też tańcem klasycznym), współczesnego i akrobatyki. Co łączy te trzy rzeczy? Moim zdaniem to, że wszędzie musicie być porozciągani i być elastyczni. Ale to wszystko jest całkowicie do wyćwiczenia, więc się nie zniechęcajcie. Po prostu musicie być cierpliwi i wytrwali w tym, za każdym razem, regularnie po trochu się rozciągać, a w końcu będzie widać efekty. Poza tym, te trzy rzeczy łączy jeszcze to, że wszystkie są raczej spokojne (choć przy akrobatyce można się kłócić). Jak ktoś preferuje muzykę klasyczną, płynne ruchu, delikatny rodzaj tańca i jest wygimnastykowany to myślę, że to jest dla niego. A co się tyczy akrobatyki, jest ona bardziej dynamiczna i chyba nawet nie podchodzi pod rodzaj tańca, jest to bardziej zbiór figur i ruchów będący podstawą gimnastyki.
Lecimy dalej. Taniec towarzyski, nie mam o nim za wiele do powiedzenia, zresztą każdy chyba wiec co to. Przedrzymskim trzeba mieć do tego partnera/partnerkę. Nie jest to taniec indywidualny i często trzeba w nim trzymać ramę i skupiać się na partnerze.
Nowoczesny i taniec jezzowy to tańce chyba takie najzwyklejsze, takie które najłatwiej moim zdaniem zatańczyć. To takie w sumie lekkie mieszanki innych tańców, nie za wolne, lecz też nie maga szybkie i nie trzeba być super gibkim. Dość sympatyczne jak na mój gust, najprzyjaźniejsze dla początkujący.
Hip-hop, house i tańce uliczne np. poping to tańce dość bardzo szybkie, dobre dla osób które mają w sobie dużo pokładów energii i chcą np. się wyżyć poprzez tanie, lub po prosty preferują szybie i dynamiczne ruchy. Jak już mówiłam, tu nie chodzi o to jak w balecie by być lekkim jak piórko, tylko by pokazać tą mocną i dynamiczną część siebie, by pokazać moc i energie. Tu wytupują szybie, mocne i dość nietypowe ruchy, przy których pracuje wiele elementów ciała i zazwyczaj tańczy się to do bitów.
Nie opowiedziałam tu o wszystkich stylach, bo było by tego za dużo, wspomniałam tylko o tych w których się mniej więcej orientuje. Myślę, że jak by się uwziąć to w tańcu każdy znalazłby coś dla siebie, bo ta dziedzina jest naprawdę rozległa i można ją pod wiele rzeczy podciągnąć. Jak was to ciekawi to wystarczy, ze wrzucie w neta nazwy poszczególnych stylów i możecie sobie zobaczyć jak one wyglądają.
To tyle. Trzymajcie się!
Dziś przechodzimy do kolejnego zagadnienia. Mianowice do tańca i mogę się założyć, że każdy z was kiedyś tańczył. Czy to na imprezie, do piosenki w radiu lub w całkowicie innych okolicznościach. Taniec jest po prostu bardzo popularny i przyjemny, sprawia dużo radości i zabawy.
Jakie są zalety tańca? Przestaszewskim, nie trzeba kupować nie wiadomo jak drogich sprzętów, jak w przypadku fotografii, jak jesteście początkującymi to praktycznie nic oprócz muzyki i kawałka przestrzeni wam nie jest potrzebne. Dalej, jak już mówiłam sprawia to dużo radości i frajdy, pozwala zabić czas i fajnie się przy tym bawić, no bo kto by nie lubił takich wygibasów. No i w końcu dobra kondycja i sylwetka. Tańcząc np. balet lub współczesny ciężko byście nie byli porozciągani i elastyczni, a praktycznie każdy inny rodzaj tańca jest wam w stanie zapewnić dobrą formę i ładną sylwetkę. No i by móc pokazać przez taniec emocji i móc się wyżyć, że tak powiem.
A teraz już bardziej o konkretnych stylach tańca. jakbym coś pomieszała to od razu mi mówcie, bo tych stylów jest mnóstwo i nie ogarniam wszystkich. Wiadomo, że każdy lubi i preferuje co innego i nie łatwo wszystkim dogodzić. Jak chcecie się uczyć tańca najłatwiej się zapisać na jakieś zajęcia z instruktorem lub kursy, lecz można też samemu się uczyć, a jestem w stu procentach pewne, że tych zganień jest w necie mnóstwo i bez problemu sami dacie sobie radę.
Zacznijmy od balety (zwanego też tańcem klasycznym), współczesnego i akrobatyki. Co łączy te trzy rzeczy? Moim zdaniem to, że wszędzie musicie być porozciągani i być elastyczni. Ale to wszystko jest całkowicie do wyćwiczenia, więc się nie zniechęcajcie. Po prostu musicie być cierpliwi i wytrwali w tym, za każdym razem, regularnie po trochu się rozciągać, a w końcu będzie widać efekty. Poza tym, te trzy rzeczy łączy jeszcze to, że wszystkie są raczej spokojne (choć przy akrobatyce można się kłócić). Jak ktoś preferuje muzykę klasyczną, płynne ruchu, delikatny rodzaj tańca i jest wygimnastykowany to myślę, że to jest dla niego. A co się tyczy akrobatyki, jest ona bardziej dynamiczna i chyba nawet nie podchodzi pod rodzaj tańca, jest to bardziej zbiór figur i ruchów będący podstawą gimnastyki.
Lecimy dalej. Taniec towarzyski, nie mam o nim za wiele do powiedzenia, zresztą każdy chyba wiec co to. Przedrzymskim trzeba mieć do tego partnera/partnerkę. Nie jest to taniec indywidualny i często trzeba w nim trzymać ramę i skupiać się na partnerze.
Nowoczesny i taniec jezzowy to tańce chyba takie najzwyklejsze, takie które najłatwiej moim zdaniem zatańczyć. To takie w sumie lekkie mieszanki innych tańców, nie za wolne, lecz też nie maga szybkie i nie trzeba być super gibkim. Dość sympatyczne jak na mój gust, najprzyjaźniejsze dla początkujący.
Hip-hop, house i tańce uliczne np. poping to tańce dość bardzo szybkie, dobre dla osób które mają w sobie dużo pokładów energii i chcą np. się wyżyć poprzez tanie, lub po prosty preferują szybie i dynamiczne ruchy. Jak już mówiłam, tu nie chodzi o to jak w balecie by być lekkim jak piórko, tylko by pokazać tą mocną i dynamiczną część siebie, by pokazać moc i energie. Tu wytupują szybie, mocne i dość nietypowe ruchy, przy których pracuje wiele elementów ciała i zazwyczaj tańczy się to do bitów.
Nie opowiedziałam tu o wszystkich stylach, bo było by tego za dużo, wspomniałam tylko o tych w których się mniej więcej orientuje. Myślę, że jak by się uwziąć to w tańcu każdy znalazłby coś dla siebie, bo ta dziedzina jest naprawdę rozległa i można ją pod wiele rzeczy podciągnąć. Jak was to ciekawi to wystarczy, ze wrzucie w neta nazwy poszczególnych stylów i możecie sobie zobaczyć jak one wyglądają.
To tyle. Trzymajcie się!
Fotografia i obróbka zdjęć
Witam, witam i o zdrowie pytam!
Robienie zdjęć jest zapewne bliskie każdemu, w tych czasach wiecznie się robi focie na instafragam. Czy to zdjęcie z przyjaciółmi, jakieś selfi czy zdjęcia innych ciekawych lub nie obiektów. I jest to po prostu fajne oraz ciekawe i nie jest nam to obce. Ale można też wziąć się za fotografie ciut na poważnie zostawić sweet focie za sobą i przejść na wyższy poziom. Zatem oto kilka słów dla amatorów, którzy pragną mieć odczynienia z fotografią. Tylko z góry mówię, że nie jestem fachowcem, ale co nieco wiem na ten temat.
Czemu warto robić zdjęcia? Pozwalają one zachować chwilę, zatrzymać czas, być cenną pamiątką albo po prostu dają frajdę i zabijają nudę. Lecz mogą być też materiałem na hobby i na profesjonalny zawód. Wszystko zależy jak widzimy ten temat i jak zamierzamy to wykorzystać, ale wszystkie warianty są dobre i ciekawe. Hobby może dotyczyć np. tylko robienia prostych zdjęć, bez oczekiwań fachowych efektów, co jest jak najbardziej dobre.
Czym je robić? Zdjęcia można tak naprawdę zrobić prawie każdym telefonem, choć niektóre mają lepszą jakość inne ciut gorszą, ale sprzęt macie łatwo dostępny i zdjęcia można robić teoretycznie od ręki, na każdą zachciankę. Jeśli chodzi o typowe aparaty dla zaawansowanych, bardzo dobre są z Nikona i Canona, ale są to fest drogie sprzęty, bo są naprawdę już dobre. Dlatego myślę, że na początek dobry telefon lub prosty aparat wam wystarczy.
Co fotografować? Można dosłownie wszystko, ale watro obrać sobie konkretny cel i temat, doszkalać się w jednym kierunku lub można też próbować różnych metod i umieć po trochu każdej. To już zależy od osobistych upodobań i chęci. Fotografia jest bardzo obszernym tematem i metod oraz obiektów do fotografowania jest mnóstwo. Jak to mówią, co kto woli. ツ
Jak jesteśmy już profesjonalnymi fotografami to watro sobie zakupić porządku sprzęt, ale musicie być już pewnie, że to jest to co chcecie robić, a nie przelotne zainteresowanie. Bardzo przydatne są blendy czyli takie duże płachty, które dają nam różne światła np. srebra - światło zimne, złota - światło ciepłe, biała - światło naturalne i czarna - pochłania światło. Czasem przydaje się też statyw, który pozwala ustabilizować aparat, chyba wicie jak wygląda statyw, wiec tego nie tłumacze. Znaczną rolę odgrywa tu też światło i rola światłocienia (światłocień to wykorzystanie światła i cienia na np. zdjęciu). Z reguły lampy błyskowe w aparatach są dość średnie i nie dają dobrych efektów, bo oświetlają nam obiekt od przodu, co nie wygląda korzystnie (serio tak jest, ja tego nie wymyśliłam) dlatego zazwyczaj dokupuję się dodatkowe lampy i parasolki (zapewne przy zdjęciach klasowych zauważyliście duże białe płachty, które dawały lub odbijały światło). Nie raz kupuje się też dodatkowe obiektywy by mieć większe kąty widzenia (czyli szerszy obraz), które można regulować poprzez obracanie obiektywem.
Czy ja nie mówię za skomplikowanie? Chyba jednak tak, ktoś coś z tego rozumie czy mam zacząć od postaw czyli jak włącza się aparat i do czego on służy? A jak nie to lecimy dalej, obróbka zdjęć. Kto z was nie wie co to fotoshop? Każdy wie i każdy korzysta z czegoś podobnego. Z obróbką zdjęć jest niezła zabawa i da się w takich program zrobić dosłownie wszystko od bawienia się filtrami do całkowitego zmieniania i składani zdjęć oraz robienia kolarzy. Tak więc w tym temacie nie mam za wiele do powiedzenia bo każdy wie jak to działa, tu trzeba mieć po prostu wyczucie, wizje i wiedzieć jak to zrobić.
O metodach i sposobach robienia zdjęć najlepiej poczytać sobie w internecie, bo jest na ten temat wiele fachowych artykułów, a ja nie będę wam tu kitów wciskać, bo sama mam blade pojecie, co jak wygląda fachowe i dobre zdjęcie. Ale wiem mniej więcej, że zdjęcie powinno być ostre i mieć dobrą jakość chyba, że jest specjalnie rozmazane dla jakiegoś efektu i dobrze by coś wyrażało, opowiadało jaką historie, miało głębię.
To tyle z mojej strony, tak więc aparaty w dłoń i lecimy do robienia zdjęć! Do zobaczenia!
Robienie zdjęć jest zapewne bliskie każdemu, w tych czasach wiecznie się robi focie na instafragam. Czy to zdjęcie z przyjaciółmi, jakieś selfi czy zdjęcia innych ciekawych lub nie obiektów. I jest to po prostu fajne oraz ciekawe i nie jest nam to obce. Ale można też wziąć się za fotografie ciut na poważnie zostawić sweet focie za sobą i przejść na wyższy poziom. Zatem oto kilka słów dla amatorów, którzy pragną mieć odczynienia z fotografią. Tylko z góry mówię, że nie jestem fachowcem, ale co nieco wiem na ten temat.
Czemu warto robić zdjęcia? Pozwalają one zachować chwilę, zatrzymać czas, być cenną pamiątką albo po prostu dają frajdę i zabijają nudę. Lecz mogą być też materiałem na hobby i na profesjonalny zawód. Wszystko zależy jak widzimy ten temat i jak zamierzamy to wykorzystać, ale wszystkie warianty są dobre i ciekawe. Hobby może dotyczyć np. tylko robienia prostych zdjęć, bez oczekiwań fachowych efektów, co jest jak najbardziej dobre.
Czym je robić? Zdjęcia można tak naprawdę zrobić prawie każdym telefonem, choć niektóre mają lepszą jakość inne ciut gorszą, ale sprzęt macie łatwo dostępny i zdjęcia można robić teoretycznie od ręki, na każdą zachciankę. Jeśli chodzi o typowe aparaty dla zaawansowanych, bardzo dobre są z Nikona i Canona, ale są to fest drogie sprzęty, bo są naprawdę już dobre. Dlatego myślę, że na początek dobry telefon lub prosty aparat wam wystarczy.
Co fotografować? Można dosłownie wszystko, ale watro obrać sobie konkretny cel i temat, doszkalać się w jednym kierunku lub można też próbować różnych metod i umieć po trochu każdej. To już zależy od osobistych upodobań i chęci. Fotografia jest bardzo obszernym tematem i metod oraz obiektów do fotografowania jest mnóstwo. Jak to mówią, co kto woli. ツ
Jak jesteśmy już profesjonalnymi fotografami to watro sobie zakupić porządku sprzęt, ale musicie być już pewnie, że to jest to co chcecie robić, a nie przelotne zainteresowanie. Bardzo przydatne są blendy czyli takie duże płachty, które dają nam różne światła np. srebra - światło zimne, złota - światło ciepłe, biała - światło naturalne i czarna - pochłania światło. Czasem przydaje się też statyw, który pozwala ustabilizować aparat, chyba wicie jak wygląda statyw, wiec tego nie tłumacze. Znaczną rolę odgrywa tu też światło i rola światłocienia (światłocień to wykorzystanie światła i cienia na np. zdjęciu). Z reguły lampy błyskowe w aparatach są dość średnie i nie dają dobrych efektów, bo oświetlają nam obiekt od przodu, co nie wygląda korzystnie (serio tak jest, ja tego nie wymyśliłam) dlatego zazwyczaj dokupuję się dodatkowe lampy i parasolki (zapewne przy zdjęciach klasowych zauważyliście duże białe płachty, które dawały lub odbijały światło). Nie raz kupuje się też dodatkowe obiektywy by mieć większe kąty widzenia (czyli szerszy obraz), które można regulować poprzez obracanie obiektywem.
Czy ja nie mówię za skomplikowanie? Chyba jednak tak, ktoś coś z tego rozumie czy mam zacząć od postaw czyli jak włącza się aparat i do czego on służy? A jak nie to lecimy dalej, obróbka zdjęć. Kto z was nie wie co to fotoshop? Każdy wie i każdy korzysta z czegoś podobnego. Z obróbką zdjęć jest niezła zabawa i da się w takich program zrobić dosłownie wszystko od bawienia się filtrami do całkowitego zmieniania i składani zdjęć oraz robienia kolarzy. Tak więc w tym temacie nie mam za wiele do powiedzenia bo każdy wie jak to działa, tu trzeba mieć po prostu wyczucie, wizje i wiedzieć jak to zrobić.
O metodach i sposobach robienia zdjęć najlepiej poczytać sobie w internecie, bo jest na ten temat wiele fachowych artykułów, a ja nie będę wam tu kitów wciskać, bo sama mam blade pojecie, co jak wygląda fachowe i dobre zdjęcie. Ale wiem mniej więcej, że zdjęcie powinno być ostre i mieć dobrą jakość chyba, że jest specjalnie rozmazane dla jakiegoś efektu i dobrze by coś wyrażało, opowiadało jaką historie, miało głębię.
To tyle z mojej strony, tak więc aparaty w dłoń i lecimy do robienia zdjęć! Do zobaczenia!
Subskrybuj:
Posty (Atom)